METİN GÖKTEPE’YE…
O bir gazeteci idi
Cesurdu, mertti,
Hiç bir baskı karşısında
Yılmadı, korkmadı.
Tüm zorluklar içerisinde
Anasının yetiştirdigi narin bir çiçek,
Baskılar karşısında susmayan yürek,
Umut peşinde koşan bir genç idi.
Ama korku saldı
Bu kadar kısa yaşamında
Karanlığı savunanların yüregine.
Korktular ondan,
Gözaltında onlarca polis tarafından
Acımasızcana dövüldü, öldürüldü.
Ölüsünden bile korktular
Zannettiler ki sahipsizdi
Bu ölümü sessizcene kapatıp
Bu cinayetten kurtulacaklardı.
Ama halkı sahip çıktı
Yalnız koymadılar zalimin karşısında.
O ise gittiği yerden baktı,
Coşkulu hesap soran kalabalığı görünce
Gururlandı gözleri doldu.
Mücadelesinin, çabasının boşuna
Olmadığını gördü sevindi.
Sonra canı anasının çığlıklarını duydu
Karanlığın içerisinde bir ışık gibi parlayan,
Zalimin suratına bir şamar gibi inen,
Yürekleri paralayan, oğlunu arayan
Anasının sesini.
Haykırdı oda anasına avazı çıktığı kadar
Anam canım anam ağlama sen
Ben ölmedim yanındayım, dizinin dibinde
Yaşamı kendi ellerimle kuruyorum
Bir Metin Göktepe ölüp
Bin Metin Göktepe doğaraktan.
Metin Kaçmaz
Sevgili Canlar, yoluna ve ikrarına bağlı olan her Alevi kendisini Alevi Haber Ağı’nın doğal bir muhabir olarak görmelidir.
Oturduğu mahallede, okuduğu okulda, çalıştığı iş yerinde, üyesi olduğu Cemevi’nde ve sokakat haber niteliği taşıyan her durmla ilgili bize görsel veya yazılı haber göndermelidir.
Bu istemimiz Alevi kurum yöneticilerimiz içinde geçerlidir.
Alevi Haber Ağı: Gerçekleri yazacak… Geçekler yazılırken sende katkını sun can…
Saygılar, sevgiler
