Asla itaat etmedim ”etmedik!”

Şafak Deniz İldan
Her neyse artık gözaltındaydım. Her ne kadar ki zamansız olsada hepimiz gözaltındaydık. Biz kabüllenmesekte özgürlük mücadelesiydi bu, her an her şey mühtemel dahilindeydi. Ölüm, infaz, kayıp edilme, tutuklanma, sakat kalma. Ve soluk alışverişlerini duyumsuyorsun, gözlerin bağlı, kulak duyusu bir radar gibi çevreyi tarıyor. Günler boyu ağır hakaretler, işkenceler, yorgunluk, kan- ter.
Soyun dediler kolay mı, üzerinde ki giysiler çıkartmak, ruhunu, bilincini işkencecilere teslim etmek, soyunmak adı bile korkunç, aklına tecavüze uğramış çocuklar, kadınlar geliveriyor, gözaltında devrimciler hızlı düşünür. Üzerime çullanıp çırılçıplak soydular, başladılar psikolojik savaşa, ırkçı , tekçi söylemlere. Asla itaat etmedim ”etmedik” Burnuma yanık kokuları geliyor, gözlerim bağlı ama kulak, burun tekmil halinde. Ortalığı et kokusu saldı, hani piknikte, evde yemek yaparsınız ya kokusu iştahınızı kabartır işte öyle bu bu bir sınavdı ateşte dans etmek. Düşmanın konukseverliğiydi bu işkence ederek teslim almak. İşte o yüzden işkenceye karşı rest çekersin. Bu Rus Rületidir. Her şeyin o anda saklıdır. Ya her şeyini alev alev teslim edersin, yada ateşin içinde geçersin. Tek sorun burdan onurlu, anlın ak, partine, halkına karşı sadece yaşamak direnmektir diyerek çıkarsın .
Ve bize yapılanları
Karanlık gecelerdeki yıldızlar ve gökyüzü bilir
Ne çektik
Küflü dehlizlerde sorgulanırken
Yıkılmış kentlerde sürüklenirken bedenlerimiz, oğullarımız, kızlarımız, annelerimiz
Ölenler bilir, birde tarih
Dövülürken top atışları ile süngüyle katledilirken çığlıklarımız
Tepinirken bedenlerimizde işgalciler, kahkahalar atarak
Ekranlardan nutuk çekerek, aldatırlardı
Yerküre baştan başa ölüm
O cihan, bu cihan insanlığın ölüm çağı
Özgürlük icad oldu, işgal, savaş, göç, ırkçılık tepemizde hala sinsice
Yaşamak derseniz adına
Dilimizde hala özgürlük, tepemizde kuşlar, toprakta newroz çiçekleri, tomurcuklaşıyor bahar.
Umut dimdik ayakta
25 Şubat Köln.

Sevgili Canlar, yoluna ve ikrarına bağlı olan her Alevi kendisini Alevi Haber Ağı’nın doğal bir muhabir olarak görmelidir.
Oturduğu mahallede, okuduğu okulda, çalıştığı iş yerinde, üyesi olduğu Cemevi’nde ve sokakat haber niteliği taşıyan her durmla ilgili bize görsel veya yazılı haber göndermelidir.
Bu istemimiz Alevi kurum yöneticilerimiz içinde geçerlidir.
Alevi Haber Ağı: Gerçekleri yazacak… Geçekler yazılırken sende katkını sun can…
Saygılar, sevgiler