ALEVİLİKTE SEMAH İBADETİ

Alevi inancın temel ibadeti olan âyin-i cemlerin ayrılmaz bir esası da Semah dönmektir. Semah dönen canlar için beli bir kıyafet söz konusu değildir; günlük giysiler içinde, Semah adabına uygun olarak dönülür. Semah’ın değerini taktir edemeyenlerin huzurunda Semah dönmek doğru değildir. Çünkü, Semah bir gösteri veya bir raks değildir.

Semah, âyin-i cem’de Pir, Zâkir’e destur verir Zâkir semah nefesini okur. Önce dört can kalkar hak meydanına gelirler, pirleri niyaz ederler; çalınan bağlama ve okunan nefeslerin ahengine uyularak Semah dönmeye başlar. Semah döndüğü esnada Pir divanına asla sırt dönülmez. Her dönüşünde mutlaka pir divanı niyaz edilir.

Semah döndüğü esnada bütün canlar diz üstü oturmakla birlikte semahlar saf olsun, seyir için olmasın, yetiş ya Bozatli Hızır gibi, ifadelerle katılırlar. Zâkir semah nefesi okuyup bitirince Pir, semah dönen canlara hitaben; –„halla-halla diyelim“– diye buyurur. Semah dönen canlar yan yana gelirler, yüzleri pir divanına dönük sağ ayak baş parmağı, sol ayak baş parmağının üzerinde kenetleyerek, sağ el, sol göğüs üzerinde, baş hafif eğik olarak, yarım ay şeklinde dâra dururlar. Pir, Semah gülbangı okur. Pir, Semah gülbangı okuduktan sonra Semah dönen canlar pirleri niyaz ederler ve